Op de dag dat Sinterklaas aankomt in Gramsbergen is het Gramsbergen JO13-1 die in Wijster de punten cadeau doet in een wedstrijd die je, zeker op basis van de 2e helft, nooit mag verliezen. Helaas kent een wedstrijd twee helften en hoewel je nooit naar de scheidsrechter mag wijzen, speelt ook deze vandaag een cruciale rol met het nemen van vreemde beslissingen.
We reizen in alle vroegte af naar Wijster, een club die al sinds 1933 bestaat maar waar ik, en waarschijnlijk ook jullie, dit seizoen pas voor het eerst van gehoord hebben. Lange leve het voetballen in Noord. De klap van vorige week dreunt nog altijd na. Het kampioenschap is helaas vergooid in Schoonebeek en dat is na al die overwinningen toch een hele zure appel waar je doorheen moet bijten. Kwam hier ook nog eens de flinke blessure van Seda overheen, die met een gebroken middenvoetsbeentje voorlopig niet kan spelen.

Toch is het voetbal zo georganiseerd dat er altijd weer een nieuwe wedstrijd op het programma staat en misschien is het een voordeel dat je vandaag tegen de nummer 3 speelt. Tijd om te herstellen en te verslappen is er dan ook niet. Helaas lijkt niet iedereen zich van die boodschap doordrongen, want de 11 pieten op het veld strooien vandaag met zwakke balletjes die de tegenstander gretig oppakt. Gelukkig hebben we nog altijd een heel specifiek wapen genaamd het ‘rode kanon’ die de bal in de 11e minuut van een zeer grote afstand in de kruising jaagt. Één keer is een incident, twee keer is misschien toeval maar wanneer je dit vaker doet, kun je toch spreken van een mooie kwaliteit Niek ! Helaas is het een kleine 10 minuten later raak aan de andere kant. We staan compleet verkeerd achterin en ook op het middenveld is veel te weinig druk op de bal, waardoor zo ineens 3 man vrij opduiken voor Jordy. Hoewel we daarna kansen genoeg creëren en de bal ook nog eens van de lijn wordt gewerkt door de tegenstander, is het opnieuw Wijster die vlak voor rust gretig gebruik maakt van een aantal zwakke momenten van ons achter elkaar. Geen druk op het middenveld, een corner die cadeau gedaan wordt en vervolgens mag onze keeper gehinderd worden waarna de bal op wonderbaarlijke wijze net wel of net niet in het doel beland, echter de scheids is zeker van zijn zaak en wijst naar de middenstip.

Met een 2-1 achterstand en flink wat frustratie zoeken we dan de kleedkamer op waar het nodige besproken dient te worden. We laten ons vandaag de kaas van het brood eten maar gelukkig hebben we nog een helft om de overwinning binnen te hengelen. Het ‘hoe’ en ‘wat’ worden besproken en met goede moed beginnen we aan de 2e helft.

In de 2e helft is het éénrichtingsverkeer richting en rondom het doel van de tegenstander. We creëren kans op kans maar de bal wil er vandaag simpelweg niet in. Ooggetuigen achter mij die enkel de 2e helft gezien hebben waren er heilig van overtuigd dat wij deze wedstrijd met twee vingers in de neus aan het winnen waren en wilden dan ook niet geloven dat het nog altijd 2-1 stond. In de 45e minuut weet Guus dan toch eindelijk de stand gelijk te trekken met een fijne goal. De jacht op de overwinning is geopend en mochten we nog hoop hebben op een kampioenschap, is een overwinning vandaag noodzakelijk. Ook in de 2e helft besluit de scheidsrechter ons 10 minuten extra tijd te geven en omdat we tot aan dat moment kans op kans om zeep helpen en daarbij 3 keer de lat raken, besluit ik mij maar even stil te houden want de 2-3 gaat vallen, zo is mijn overtuiging. Een gok die verkeerd uitpakt want zoals een belangrijke voetbalwet al voorschrijft is het ook vandaag zo dat de ploeg die de kansen krijgt een doelpunt moet incasseren aan de andere kant. Ver in ‘blessuretijd’ is het Wijster die in de omschakeling de overwinning steelt. Het zit dan ook wel flink tegen deze week.

Helaas ook vandaag verloren en deze doet evenveel pijn als vorige week. Ook nu zullen we de rug moeten rechten en ons best doen om in de resterende twee wedstrijden het goede gevoel terug te pakken, zodat we met een lekker gevoel de winterstop in kunnen. We spelen volgende week bij HHC O12-1, en sluiten de competitie een week later af bij Hardenberg’85. Nog even knallen jongens en meiden !

Mark, Michel, Mart & Nick.