Ik mocht mijn verslag er niet mee beginnen maar doe het toch: ‘het was niet best’ afgelopen zaterdag op sportpark Rohorst. Als je uit speelt bij Den Ham verwacht je altijd een lastige wedstrijd met veel inzet en ‘sturm und drang’ voetbal van de thuisploeg. Dat viel eigenlijk best mee. Gramsbergen bleef voor rust vrij eenvoudig overeind, gaf geen dikke kansen weg, maar kon voor rust haar eigen spitsen ook niet bereiken. De lastige omstandigheden (veel wind) zorgde voor veelvuldig balverlies aan beide kanten en een schouwspel dat o.a. oud burgemeester Bert Meulman aanzette tot een vroegtijdig opzoeken van de behaaglijke kantine. Na rust kwam er wat meer leven in de ontmoeting mede doordat Job Kremer vlak na rust de 0-1 liet aantekenen. Den Ham moest nu wel meer naar voren, kreeg ook mogelijkheden maar schoot deze middag niet met scherp. Daardoor trok Gramsbergen aan het langste eind en mocht het de drie punten bijschrijven.
De openingsfase van deze wedstrijd verliep gezapig. Den Ham stond compact en Gramsbergen wist de bal niet bij haar aanvallers te krijgen. Diepe ballen werden door de wind gepromoveerd tot onbereikbaar en eindigden meestal in de hekken. In de 23e minuut een eerste dikke kans voor de thuisploeg. Thomas Remmink werd op rechts vrijgespeeld maar zijn schot eindigde op de vuisten van doelman Kosters. Het was niet de eerste en ook niet de laatste mogelijkheid voor de blonde rechterspits. Diverse kansen tot mogelijk iets moois voor de gastheren liet hij deze middag liggen. Diep in de eerste helft krijgt Gramsbergen twee mogelijkheden. Eerst reageert doelman Jeffrey Ekkel attent op een diepe bal op Xaver Slot en nadat de al genoemde Remmink een zoveelste schotpoging gesmoord ziet in een kluwen spelers is het de beurt aan de tot dan toe onzichtbare David Houtman. Hij duikt vrij op voor doelman Ekkel maar die pareert bekwaam. Zo gaan we rusten met 0-0.
Na de thee vervangt Ruben Meijerink op het middenveld Kelvin Jager. Het eerste kansje is voor Houtman. Hij wordt echter naar buiten gedwongen waardoor hij uit een moeilijke positie de bal niet op het doel weet te krijgen. Uit het niets valt direct daarop wel de 0-1. Job Kremer reageert het meest attent en deponeert de voor zijn voeten gevallen bal keurig over doelman Ekkel heen in het lege doel. Een mooie opsteker dus voor de ploeg van trainer Rahantoknam die daarna (deels gedwongen) aan het wisselen slaat. Wouter Schuldink komt voor de geblesseerd geraakte Jorn Kremer en met Nick Leferink op het middenveld voor Elwin v.d. Veen probeert Gramsbergen wat meer controle te krijgen. Stef Schuurman heeft het lastig met zijn directe tegenstander en worstelt tevens met een onwillige hamstring. Hij wordt vervangen door Melvin Willems waardoor Carlo Alfring naar de rechterkant switcht. Den Ham zet in de 2e helft wel wat aan, krijgt mogelijkheden, lost een paar gevaarlijke afstandsschoten maar scoort niet. Een ongelukkige afwerking of doelman Kosters vormen een sta in de weg. En Gramsbergen? Dat krijgt meer ruimte via met name de linkervleugel en daar had met name de behendige Wouter Schuldink van moeten profiteren. Zijn acties leveren echter geen dikke kansen op, slechts mogelijkheden. In de slotfase nog 2 hachelijke momenten voor het Gramsberger doel. Een gevaarlijke kopbal en een hard schot worden beide door doelman Kosters onschadelijk gemaakt. Daardoor weet Jur de nul te houden en dat blijkt uiteindelijk goed voor drie punten voor zijn team. Den Ham had misschien recht op iets meer deze middag maar had Vrouwe Fortuna niet aan haar zijde. Gramsbergen trekt een slechte wedstrijd winnend over de streep en als dat gelukt dan gloort er misschien iets moois (aldus een voetbalwijsheid). De supportersschare mag zich opmaken voor een mooi en spannend slot van de kompetitie. Rond Pasen vallen meestal de meeste belangrijke beslissingen in de competitie en dat zou zomaar eens ook dit jaar weer kunnen gebeuren. Oh ja. ‘Man of the Match’ deze middag scheidsrechter Martin Schuhmacher. De man in het zwart had de touwtjes soeverein in handen en viel niet op een foutje te betrappen. Waarvan akte.
Albert van der Veen.
